- Klienci takich marek raczej nie oglądają telewizji, zwyczajnie nie mają na to czasu.
- Marki te, o ugruntowanej pozycji na rynku, nie potrzebują prezentować się szerszej publiczności, nie zawsze szukają większej sprzedaży kosztem jakości oferowanych usług.
- Marki premium z definicji nie są dostępne dla każdego, stąd jeżeli osiągałyby jakieś oszałamiające wyniki sprzedaży, straciłyby swój status marki premium. Co za tym idzie straciłyby klientów, którzy korzystają z ich usług ze względu na ich wyjątkowość, niebanalność i specjalną dbałość o klienta.
- W przypadku marek premium mamy do czynienia z tzw. "pocztą pantoflową". Jej produkty kupowane są często z polecenia znajomych, bądź też ludzi, którzy są dla nowych klientów autorytetami, dlatego reklama telewizyjna wydaje się być zbędna.
Oczywiście, tak jak każda nowa marka na rynku, teraźniejsza firma premium musiała kiedyś walczyć o to, żeby zaistnieć. W myśl powiedzenia: "Nie od razu Kraków zbudowano" one także imały się różnych sposobów na pokazanie swoich walorów, będąc na początku budowy imperium. Doskonałym przykładem takiego działania była reklama Apple wyemitowana podczas finału Super Bowl w 1984 roku. Klip wyreżyserowany przez samego Ridley'a Scott'a przyniósł marce ogromne korzyści wizerunkowe, co w kolejnych latach zaowocowało dynamicznym rozwojem marki. To między innymi dzięki tej reklamie, dzisiaj możemy mówić o Apple, że jest marką typu premium, a samo Apple może zrezygnować z tego rodzaju promocji
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz