Obecnie
w większości produkowanych reklam występują kobiety. Podczas
analizy treści zawartych w reklamie, przyjrzałam się
bliżej wizerunkowi kobiety i sposobowi, w jaki postrzegana jest
ona we współczesnym świecie. Okazało się, że kobieta
przedstawiana jest za pomocą licznych stereotypów i w ten sposób
kreowany jest jej nie do końca prawdziwy obraz. Podział kobiet, jaki wyłonił mi się z treści
i konstrukcji reklam, które przeanalizowałam zgodny jest z
typologią B. Czerskiej. Tak więc można wyróżnić dwa pod stawowe
rodzaje kobiet:
- kobieta całościowa i w kawałkach
- kobieta dzika i domowa
Kobieta
całościowa i w kawałkach
Kobieta w kawałkach
jest kobietą atrakcyjną, która posiada idealnie ukształtowane
ciało. Dzięki temu ma silnie oddziaływać erotycznie. Jej
atrybuty, to m.in.: długie włosy (reklamy szamponów i odżywek),
duże oczy i długie rzęsy (cienie do powiek i tusze do rzęs),
aksamitna skóra (mydła i kremy), zmysłowe usta (szminki oraz
lody), białe zęby (pasty do zębów), ładne ręce z długimi
paznokciami (lakiery do paznokci) oraz długie i zgrabne nogi
(depilatory).
źródło: google.com
Przykładem reklam o charakterze uwodzącym są
reklamy perfum dla kobiet.
Kobieta
całościowa przedstawiana jest za
pomocą kilku typów. Pier wszy, to kobieta młoda i zgrabna,
bardziej rozebrana niż ubrana. Taki wizerunek występuje głównie
w reklamach produktów dla mężczyzn, jako element, który
najbardziej przykuwa uwagę.
Atrakcyjne
dziewczyny są również niejako symbolem skuteczności ar tykułów
dla mężczyzn, a szczególnie zapachów. Gdy kobieta rzuca się
mężczyźnie na szyję i obdarza pocałunkiem, to oczywiste jest, że
to skutek działania cudownego produktu. Takie kobiety najczęściej
są ko chan kami, a nie żonami, ponieważ reklamowy stereotyp żony
nie pa suj e do obrazu podobnej czułości. Kolejny stereotyp głosi,
że ładnym kobietom generalnie wszystko przy chodzi łatwiej.
Wskazane jest więc zająć się własnym wyglądem, cia łem i
zachowaniem jego piękności. Odnosi się do to wszystkich reklam
produktów pielęgnacyjnych.
W
analizowanych reklamach pojawia się także uwodzicielski i
prowokujący wizerunek kobiety-wampa. Ten stereotyp wykorzystuje się
w reklamach kosmetyków, perfum oraz produktów dla mężczyzn. Jest
nośny perswazyjnie ze względu na to, że wyraża tęsknoty obu
płci.
Kobieta
dzika i domowa
Kobieta
dzika, to przeważnie kobieta wolna i
niezależna. Najczęściej młoda dziewczyna, która prowadzi aktywne
życie, uprawia sporty, dba o siebie i zdro wo się odżywia,
lubi zabawę, a jednocześnie twardo stąpa po ziemi i walczy o
dobrą pracę. Jak wynika z powyższego, tego rodzaju stereotyp
sprawdza się w reklamach artykułów codziennego użytku dla kobiet.
Są to naj częściej: tampony, podpaski i niektóre kosmetyki
(dezodoranty, mydła), a czasem także proszki i płyny do
prania. Jako kobietę dziką
kwalifikuje się też kobietę perfekcyjną – profesjo na listkę,
która idzie z czasem, osiągnięciami oraz postępami techniki. Jest
raczej młoda, choć już dojrzała psychicznie, o wyrobionym
po glądzie życiowym. Profesjonalistka zawsze jest zadbana i
elegancko ubrana. Jest otwarta, pewna siebie i zawsze wie, co robi, a
także podejmuje role, które tradycyjnie były pełnione przez
mężczyzn – jest kompetentna, walczy o sukces i ciężko pracuje.
Stereotyp ten najczęściej wykorzystuje się w reklamach biżuterii,
eleganckich strojów, kosmetyków – szczególnie do pielęgnacji
ciała. Kolejnym przykładem są kobiety „skromnie” ubrane, które
przedstawiane są obok samochodów i różnych urządzeń lub
sprzętów, gdyż wygląda to oryginalnie i kontrastowo.
źródło: google.com
Kobieta
domowa to taka, która nie jest
atrakcyjna, ale za to jest po ży teczna społecznie. Ma u swego
boku mężczyznę, którego karmi i o któ rego musi dbać.
Kobieta ta swoją misję traktuje bardzo poważnie, a jest nią
szczęście i zadowolenie męża oraz dzieci. Na jej sku teczne
wypełnianie składają się dwie możliwości, a mianowicie
gotowa nie i pranie. Kobieta domowa
wygląda bardzo przeciętnie, gdyż ubiera się skromnie, jest w
nieokreślonym wieku i nie wykazuje zbyt dużego intelektu.
Świat jej wartości ogranicza się do spraw domowych i najbliższego
sąsiedz twa. Warto zaznaczyć, że podstawą omawianego stereotypu
jest patriar chalny system rodziny, co oznacza, że żona słucha
męża. Musi być również bardzo gospodarna i oszczędna. Stereotyp
ten najczęściej wykorzystywany jest w reklamach proszków do
prania, środków czystości oraz produktów spożywczych takich,
jak: zupy w proszku, margaryny.
Jednak
taki wizerunek kobiety często budzi kontrowersje, jest źle
odbie rany i wyśmiewany. Dlatego twórcy reklam dążą obecnie do
jego złago dzenia. Coraz częściej spotkać można w reklamach
nie gosposie, lecz nowoczesną i wymagającą panią domu, która nie
goni za pralką i ku chenką, ale ma więcej czasu dla siebie.
Dlatego co raz więcej jest kobiet w reklamach różnych
urządzeń RTV – telewizory, wieże, kina domowe, a także
samochody. Wtedy przeważnie jest to kobieta młoda, ładna i
zadbana, gdy np. podaje coś dobrego do jedzenia i picia lub
przyrządza pysz ny obiad.
Do typu kobiety
domowej zalicza się także opiekuńczą
matkę lub bab cię. To ona sprawuje opiekę nad dziećmi lub
wnukami, zmienia pieluszki i chore dzieci smaruje maściami.
Stereotyp ten uruchamia się w reklamach produktów do pielęgnacji
dzieci i niemowląt, niektórych leków, a także produktów
spożywczych takich, jak: przeciery i soki.
Emilia Jendryassek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz