Rozmywanie się granic miedzy public relations, a reklamą i propagandą. Cz.1

        Public relations, propaganda i reklama mają podobne cele, do których należą zmienianie postaw, wywieranie wpływu na opinię publiczną i opinię prywatną czy zachęcanie do nabywania dóbr i usług. Jednak metody wykorzystywane do osiągnięcia tych celów są zdecydowanie różne, wręcz odmienne. Choć dziedziny te mają pewne elementy wspólne i czasami zdarza się, że wykorzystują na wzajem swe techniki, ich filozofia jest zupełnie inna, a zatem nie powinny być mylone.

Reklama jest sposobem prezentowania oferty sprzedaży przez określonego przedsiębiorące - sprzedawcę, które przebiega w formie masowej, odpłatnej i bezosobowej. Klasyfikację reklamy możemy dokonać w zależności od kryterium. Z punktu widzenia przedmiotu reklamę podzielimy na: reklamę produktu i reklamę firmy.

Reklama jako instrument służący działaniom promocyjnym, znana jest od wielu wieków. Dąży ona do zmiany biernego klienta w aktywnego nabywcę, zatem musi posługiwać się perswazją. Reklama kształtuje trendy, wpływa na system wartości człowieka. Człowiek dojrzewa, zmienia się, a wraz z tym zmieniają się jego poglądy na świat, dzieje się to również za sprawą reklam. Każdy człowiek odbiera przekaz reklamowy w inny sposób, bardzo indywidualnie. Reklama od czasów rozwoju mediów, standardów życia, rozwoju rynku wszelkiego rodzaju produktów, wszystkiego co wiąże się z handlem stała się bardzo ważnym elementem w jego procesie. Z biegiem lat rola reklamy w pewien sposób ewoluowała, jej elementy musiały zostać rozbudowane. Spowodowane było to stale rosnącą konkurencją na rynku i walką o klientów.

Public Relations to instrument komunikacji marketingowej, który zmierza do kreowania, podtrzymywania i utrwalania wzajemnie korzystnych stosunków pomiędzy przedsiębiorstwem lub określoną instytucją oraz daną grupą odbiorców (tzw. publics).

Celem public relations jest odpowiednie oddziaływanie na odczucia lub przekonania klientów, kształtowanie ich przychylnych opinii, tworzenie korzystnego wizerunku firmy oraz odpowiednie reagowanie na niekorzystne informacje. Istotą public relations jest werbalizacja marki w sposób, który zachęci media do mówienia o produkcie lub usłudze. To słowa dają wiarygodność przekazowi. Działania public relations nie przynoszą efektów natychmiast mają perspektywę długoterminową.

            Propaganda jest to celowe działanie zmierzające do ukształtowania określonych poglądów i zachowań zbiorowości lub jednostki, polegające na perswazji intelektualnej i emocjonalnej (czasem z użyciem jednostronnych, etycznie niewłaściwych lub nawet całkowicie fałszywych argumentów). Gdy propaganda zmierza do upowszechnienia trwałych postaw społecznych, poprzez narzucenie lub zmuszenie odbiorców do przyjęcia określonych treści, wtedy stanowi jeden z elementów indoktrynacji. Najważniejszym zadaniem propagandy jest wpływanie na postawy odbiorców, a co za tym idzie, na ich działanie – zgodne z intencjami nadawcy.

           

            Odbiorca środków masowego przekazu pozostaje pod wpływem oddziaływania informacji o różnym charakterze, powinien mieć świadomość, czy ma do czynienia z przekazami dziennikarskimi, reklamowymi, czy z zakresu public reletions. Mają one różne funkcje i  zadania, jednak w środkach masowego przekazu następuje proces zacierania różnic między różnego typu przekazami. Zaczynają dominować przekazy perswazyjne przygotowane przez dziennikarzy, zwłaszcza o charakterze public relations.

Wiele osób myli public relations z działaniami reklamowymi. Należy jednoznacznie rozdzielić oba te pojęcia. Przede wszystkim reklama nie stanowi samodzielnej strategii,  jest jedynie narzędziem w działalności marketingowej. Istnieje znacznie więcej różnic pomiędzy tymi dwoma pojęciami. A mianowicie inny jest ich cel. Reklama jest całkowicie podporządkowana funkcji perswazyjnej, bardzo często agresywnej. Reklama powinna ujmować pomysłem, sloganem, poczuciem humoru w celu przekonania potencjalnych klientów do wybrania właśnie tego produktu lub usługi. Podczas gdy świat public relations to świat ludzi informacji: przekazują oni jedynie komunikat dotyczący konkretnej sprawy. Nie stosuje się tutaj żadnych strategii.

Również inny jest też charakter odbiorcy reklamy i public relations. Widz zazwyczaj oczekuje spełnienia potrzeby konsumpcyjnej. Jest stateczny, oczekuje zachęty, nie dając nic w zamian. Odbiorca reklamy jest osobą bierną podczas przepływu informacji. Sam proces przebiega jednostronnie. Public relations ma za zadanie spełnić potrzebę odbiorcy, wymagającego konkretnych informacji. Odbiorca chce być poinformowany. Zadaniem public relations jest nawiązanie relacji i dialogu, usprawniających przepływ danych.

Kolejna zasadnicza różnica: reklama zaadresowana jest do każdego. Z góry zakłada, że wszyscy są konsumentami. Nie są wprowadzane wariacje na temat danej reklamy, po to, by zebrać przed sobą konkretnych odbiorców. Public relations takie układ zakłada, różnicując adresatów informacji – grupy docelowe.