Polityczna skuteczność

J.F.Kennedy kontra R.Nixon - tak wszystko się zaczęło. Podczas wyborów prezydenckich w 1960r., kiedy to "popołudniowy zarost" Nixona oraz całokształt jego prezencji zdecydowały o osłabnięciu jego szans wyborczych, twórcy kampanii reklamowych zdali sobie sprawę, że odpowiednio prowadzona kampania reklamowa kieruje się "kompleksowym ujmowaniem wszystkich czynności promocyjnych oraz zharmonizowaniem wszystkich technik marketingowych stosowanych na rynku wyborczym". 

http://jfk50ans.com/

W dzisiejszych czasach rekamę wyborczą dzieli się na następujące rodzaje:

Audiowizualna, która wydaje się być najbardziej znaczącą formą przekazu, angażującą jednocześnie zmysł wzroku i słuchu ( multimedia, filmy, kino). Najbardziej wykorzystywane formy  reklamy audiowizualnej to:

- reklama płatna - emitująca przede wszystkim  cyklicznie powtarzające się co jakiś czas spoty reklamowe (czas i częstotliwość emisji zależne od uregulowań prawnych)
- nieodpłatna np.:

• konfrontacje, debaty z udziałem kontrkandydatów

•  wywiady z politykami

•  zebrania, posiedzenia, zjazdy

•  audycje otwarte

• prasowa (np. dodatki do numerów specjalnych

Reklama audytywna jest to typ reklamy, która angażuje jedynie receptor słuchu - głownie radio.
Reklama wizualna angażuje receptor wzroku:

- bezpośrednia (np. gadżety)
- zewnętrzna:
                          *stała (np. billboardy)
                          *ruchoma (np. reklama powietrzna)


Obecnie kampanie reklamowe koncentrują się na liderach partyjnych i kandydatach politycznych. W 1997 roku przeprowadzono badania z których wynika, że wśród polaków największe znaczenie dla oceny polityka mają jego walory moralne. Najważniejsze z nich to uczciwość i wiarygodność.  Niewiele dalej ocenione zostały cechy osobowości polityka takie jak równowaga emocjonalna oraz energia w działaniu. Po raz pierwszy techniki marketingu politycznego w Polsce zostały zastosowane w czerwcu 1989 roku. Do prowadzenia kampanii politycznej Solidarność zaangażowała specjalistę od marketingu politycznego Francuza Jacques Seguela. Każdy z kandydatów Solidarności miał zdjęcie z Lechem Wałęsą. Przywódca opozycji miał być ich przepustką do parlamentu. Natomiast podczas wyborów prezydenckich w 1995 roku Seguela kreował wizerunek Aleksandra Kwaśnewskiego.