sobota, 12 kwietnia 2014

KOLOROWA, WESOŁA, CIEKAWA CZYLI… REKLAMA ADRESOWANA DO DZIECI




Każde dziecko podobnie, jak dorośli przedstawiciele społeczeństwa jest odbiorcą reklamy. Styka się z nią codziennie i niemal wszędzie: w telewizji, w drodze do szkoły czy gdy towarzyszy rodzicom w drodze do sklepu. To nieuniknione i nie można w żaden sposób pozbawić dziecka kontaktu z nią. Jednakże dziecko to wyjątkowy odbiorca przekazu reklamowego, w związku z tym powinien być traktowany w szczególny sposób.

            Reklama dla dzieci powinna być przede wszystkim ciekawa. Jeśli więc prezentowana jest w telewizji to winna być po prostu ciekawie opowiedzianą historyjką, która rozśmieszy a przede wszystkim wzbudzi zainteresowanie młodego człowieka. Ponieważ kategoria dzieci obejmuje zarówno osoby w wieku przedszkolnym (i młodsze), szkolnym i młodzież, która niedługo stanie się dorosła, jej sposób prezentacji powinien być jasny i przejrzysty, aby nie wprowadzać w błąd lub wzbudzać nieprawidłowe skojarzenia.



                                             Reklama kaszek Nestle. Każde dziecko to mistrz

           Ponieważ reklama prezentuje produkt spożywczy dla dzieci, bardzo dobrym pomysłem było pokazanie maluchów, które jedzą dany produkt. To z pewnością zainteresuje dziecko nawet maleńkie, ponieważ zobaczy na ekranie osobę podobną do niego, która bawi się lub robi inną interesującą rzecz. Z kolei starsze dzieci może przypaść do gustu przekaz przedstawiający ich rówieśników zajadających się słodkim przysmakiem lub pijących sok owocowy. Tego rodzaju reklama może wywołać pozytywną zmianę w zachowaniu dzieci, a mianowicie taką, że nabiorą nagłej ochoty na owoce czy warzywa, nawet, 1eśli dotąd za nimi nie przepadały.


                                                                  Reklama soku "KUBUŚ"


            Dziecko to jednak nie tylko odbiorca przekazu reklamowego. To przede wszystkim mała, bezbronna istota, która dopiero poznaje otaczający świat, uczy się go. Dlatego niezwykle ważne jest ochrona dziecka, aby zaobserwowany przez niego obraz wzbudzał miłe emocje, a nie stał się przyczyną lęku, strachu czy braku poczucia bezpieczeństwa. Od momentu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej krajowi nadawcy telewizyjni muszą przestrzegać prawa zawartego w Dyrektywie o telewizji bez granic z dnia 03.10. 1989r., która zabrania reklam:

• zagrażającej fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi dzieci;
• wykorzystującej łatwowierność, naturalną ufność dzieci;
• skłaniającej bezpośrednio dzieci do kupna produktów lub usług;
• zachęcającej dzieci do wywierania presji na rodziców, nauczycieli,
opiekunów, by skłonić ich do zakupu reklamowanych produktów lub usług;
• w nieuzasadniony sposób ukazującej dzieci w niebezpiecznych sytuacjach

Polskie prawo również ma na względzie dobro dzieci i młodzieży. Regulacje dotyczące reklam przeznaczonych dla dzieci i młodzieży są zawarte w następujących przepisach prawnych:

Ustawa z 29.12.1992 o radiofonii i telewizji zakazuje reklam:
• bezpośrednio nawołujących niepełnoletnich do kupowania,
• wywierania presji na rodziców, by skłonić ich do kupienia towaru lub usługi,
• pokazujących dzieci w sytuacjach niebezpiecznych
• w ukryty sposób oddziałujących na podświadomośç

Ustawa z 26.10.1982 o wychowaniu w trzeźwości zabrania:
• Zabrania kierowania do niepełnoletnich reklamy i promocji napojów
alkoholowych w tym piwa

Ustawa z 9.11.1995 o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu
zabrania:
• Zabrania reklamowania i promocji wyrobów i rekwizytów tytoniowych
w szkołach, placówkach oświatowo-wychowawczych, w prasie dziecięcej
i młodzieżowej, w obiektach sportowych i rekreacyjnych

Ustawa z 16.04.1993 o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zakazuje:
• reklamy sprzecznej z przepisami prawa, dobrymi obyczajami
lub uchybiającej godności człowieka;
• reklamy wprowadzającej klienta w błàd i mogącej przez to wpłynąć na jego
decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
• reklamy odwołującej się do uczuć klientów przez wywołanie lęku,
wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
• wypowiedzi, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia
wrażenie neutralnej informacji;
• reklamy, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności,
w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach
publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów
lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.

Brak komentarzy: