Reklama negatywna, to
rodzaj reklamy politycznej, która nie jest produkowana po to, aby
ukazać zalety swojego kandydata, ale po to aby ośmieszyć i
zaatakować konkurenta politycznego.
Jedną z pierwszych reklam negatywnych
był „ dziewczynka ze stokrotką” wyprodukowana w 1964 roku przez
sztab wyborczy Johnsona , który głównie za jej sprawą pokonał
Goldwatera.
Od tej pory negatywna
reklama, która jest kierowana do przeciwnika politycznego, staje się
podstawą w kampaniach amerykańskich i przenika do innych
społeczeństw demokratycznych.
Za przykład reklamy
negatywnej w Polsce można uznać wykorzystanie w spocie telewizyjnym
materiałów kompromitujących A. Kwaśniewskiego przez sztab
wyborczy M. Krzaklewskiego. Miało to miejsce w 2000 roku podczas
kampanii prezydenckiej. Spot ten potocznie nazywany bywa „ reklamą
kaliską”.
Głównym celem reklamy
negatywnej jest zniechęcenie potencjalnych wyborców i doprowadzenie
do oddania głosu na jego konkurenta.
Podstawowe typy reklamy negatywnej:
Reklama negatywna sensu stricte :
Jej celem jest ukazanie konkurenta w
jak najgorszym świetle i zbudowanie mu jak najgorszego wizerunku.
Można ją podzielić na :
- reklamę problemową – krytykuje stanowisko, które przedmiot reklamy zajmuje. Wykorzystuje negatywne informacje o jego działaniach, np. jazda po pijanemu
- reklamę wizerunkową- pokazuje negatywne cechy charakteru i osobowość konkurenta politycznego. Podaje informacje , które poważnie mogą zaszkodzić w objęciu przez niego pożądanego stanowiska, np. informacje dotyczące przeszłości kandydata, złego stanu zdrowia, problemów rodzinnych.
Reklama atakująca:
Inaczej nazywana reklamą jadowitą.
Jest najbardziej ostrym, atakującym typem reklamy negatywnej.
Zawierane są w niej plotki, kłamstwa, insynuacje, niedomówienia,
które mają na celu doszczętne zniszczenie konkurenta politycznego.
Reklama porównawcza
Porównuje ona dwóch kandydatów,
zestawiając ich bezpośrednio lub pośrednio, aby ukazać że
konkurent jest zdecydowanie gorszy. Porównuje ona programy wyborcze,
cechy kandydatów, kompetencje, dokonania.
Można ją podzielić na reklamę
porównawczą:'
- bezpośrednią- posługującą się dwustronnym przekazem, aby pokazać że sponsor reklamy jest lepszym kandydatem do objęcia urzędu
- sugerującą- będącą przekazem jednostronnym i skłaniającym wyborców do oceny i porównania przeciwników politycznych na podstawie wiedzy na temat kampanii politycznej każdego z nich.
- powierzchowną – posługującą się ogólnikami, która nie zawiera danych ani konkretów
- zaangażowaną- będącą przeciwieństwem reklamy powierzchownej. Posługuje się ona jasną argumentacją, danymi, faktami.
Reklama implikująca
Posługuje się ona insynuacjami, po to
aby ostrzej i dobitniej ukazać sylwetkę sponsora reklamy. Reklama
te pozwala na zbudowanie silnej identyfikacji między kandydatem, a
wyborcami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz