Rola kobiety w reklamie cz. 1

Obecnie w większości produkowanych reklam występują kobiety. Podczas analizy treści zawartych w reklamie, przyjrzałam się bliżej wizerunkowi kobiety i sposobowi, w jaki postrzegana jest ona we współczesnym świecie. Okazało się, że kobieta przedstawiana jest za pomocą licznych stereotypów i w ten sposób kreowany jest jej nie do końca prawdziwy obraz. Podział kobiet, jaki wyłonił mi się z treści i konstrukcji reklam, które przeanalizowałam zgodny jest z typologią B. Czerskiej. Tak więc można wyróżnić dwa pod stawowe rodzaje kobiet:

• kobieta całościowa i w kawałkach
• kobieta dzika i domowa

Kobieta całościowa i w kawałkach

Kobieta w kawałkach jest kobietą atrakcyjną, która posiada idealnie ukształtowane ciało. Dzięki temu ma silnie oddziaływać erotycznie. Jej atrybuty, to m.in.: długie włosy (reklamy szamponów i odżywek), duże oczy i długie rzęsy (cienie do powiek i tusze do rzęs), aksamitna skóra (mydła i kremy), zmysłowe usta (szminki oraz lody), białe zęby (pasty do zębów), ładne ręce z długimi paznokciami (lakiery do paznokci) oraz długie i zgrabne nogi (depilatory).

źródło: google.com

Przykładem reklam o charakterze uwodzącym są reklamy perfum dla kobiet.

Kobieta całościowa przedstawiana jest za pomocą kilku typów. Pier wszy, to kobieta młoda i zgrabna, bardziej rozebrana niż ubrana. Taki wizerunek występuje głównie w reklamach produktów dla mężczyzn, jako element, który najbardziej przykuwa uwagę.

Atrakcyjne dziewczyny są również niejako symbolem skuteczności ar tykułów dla mężczyzn, a szczególnie zapachów. Gdy kobieta rzuca się mężczyźnie na szyję i obdarza pocałunkiem, to oczywiste jest, że to skutek działania cudownego produktu. Takie kobiety najczęściej są ko chan kami, a nie żonami, ponieważ reklamowy stereotyp żony nie pa suj e do obrazu podobnej czułości. Kolejny stereotyp głosi, że ładnym kobietom generalnie wszystko przy chodzi łatwiej. Wskazane jest więc zająć się własnym wyglądem, cia łem i zachowaniem jego piękności. Odnosi się do to wszystkich reklam produktów pielęgnacyjnych.

W analizowanych reklamach pojawia się także uwodzicielski i prowokujący wizerunek kobiety-wampa. Ten stereotyp wykorzystuje się w reklamach kosmetyków, perfum oraz produktów dla mężczyzn. Jest nośny perswazyjnie ze względu na to, że wyraża tęsknoty obu płci.

Kobieta dzika i domowa

Kobieta dzika, to przeważnie kobieta wolna i niezależna. Najczęściej młoda dziewczyna, która prowadzi aktywne życie, uprawia sporty, dba o siebie i zdro wo się odżywia, lubi zabawę, a jednocześnie twardo stąpa po ziemi i walczy o dobrą pracę. Jak wynika z powyższego, tego rodzaju stereotyp sprawdza się w reklamach artykułów codziennego użytku dla kobiet. Są to naj częściej: tampony, podpaski i niektóre kosmetyki (dezodoranty, mydła), a czasem także proszki i płyny do prania. Jako kobietę dziką kwalifikuje się też kobietę perfekcyjną – profesjo na listkę, która idzie z czasem, osiągnięciami oraz postępami techniki. Jest raczej młoda, choć już dojrzała psychicznie, o wyrobionym po glądzie życiowym. Profesjonalistka zawsze jest zadbana i elegancko ubrana. Jest otwarta, pewna siebie i zawsze wie, co robi, a także podejmuje role, które tradycyjnie były pełnione przez mężczyzn – jest kompetentna, walczy o sukces i ciężko pracuje. Stereotyp ten najczęściej wykorzystuje się w reklamach biżuterii, eleganckich strojów, kosmetyków – szczególnie do pielęgnacji ciała. Kolejnym przykładem są kobiety „skromnie” ubrane, które przedstawiane są obok samochodów i różnych urządzeń lub sprzętów, gdyż wygląda to oryginalnie i kontrastowo.

źródło: google.com

Kobieta domowa to taka, która nie jest atrakcyjna, ale za to jest po ży teczna społecznie. Ma u swego boku mężczyznę, którego karmi i o któ rego musi dbać. Kobieta ta swoją misję traktuje bardzo poważnie, a jest nią szczęście i zadowolenie męża oraz dzieci. Na jej sku teczne wypełnianie składają się dwie możliwości, a mianowicie gotowa nie i pranie. Kobieta domowa wygląda bardzo przeciętnie, gdyż ubiera się skromnie, jest w nieokreślonym wieku i nie wykazuje zbyt dużego intelektu. Świat jej wartości ogranicza się do spraw domowych i najbliższego sąsiedz twa. Warto zaznaczyć, że podstawą omawianego stereotypu jest patriar chalny system rodziny, co oznacza, że żona słucha męża. Musi być również bardzo gospodarna i oszczędna. Stereotyp ten najczęściej wykorzystywany jest w reklamach proszków do prania, środków czystości oraz produktów spożywczych takich, jak: zupy w proszku, margaryny.

Jednak taki wizerunek kobiety często budzi kontrowersje, jest źle odbie rany i wyśmiewany. Dlatego twórcy reklam dążą obecnie do jego złago dzenia. Coraz częściej spotkać można w reklamach nie gosposie, lecz nowoczesną i wymagającą panią domu, która nie goni za pralką i ku chenką, ale ma więcej czasu dla siebie. Dlatego co raz więcej jest kobiet w reklamach różnych urządzeń RTV – telewizory, wieże, kina domowe, a także samochody. Wtedy przeważnie jest to kobieta młoda, ładna i zadbana, gdy np. podaje coś dobrego do jedzenia i picia lub przyrządza pysz ny obiad.

Do typu kobiety domowej zalicza się także opiekuńczą matkę lub bab cię. To ona sprawuje opiekę nad dziećmi lub wnukami, zmienia pieluszki i chore dzieci smaruje maściami. Stereotyp ten uruchamia się w reklamach produktów do pielęgnacji dzieci i niemowląt, niektórych leków, a także produktów spożywczych takich, jak: przeciery i soki.

Emilia Jendryassek